Don’t get me wrong, er is nog geen dag voorbij gegaan dat ik niet geniet van de keuzes die we gemaakt hebben. Maar dit verhaaltje gaat erover dat je het ook niet hoeft te over-romantiseren. Dit zijn een paar van die punten waar we aan moesten wennen, die we geaccepteerd hebben of moesten veranderen.
–
GEUREN
Eergisteren lagen we tv te kijken en ineens rook ik de typische geur van onze IBA-tank door het raam naar binnen komen…. De IBA is onze waterzuivering. Al het afvalwater uit ons huis gaat daarin. Tijdens het natuurlijke proces daarbinnen wordt het gezuiverd. Maar in de warmte van de zomer gedijen de bacteriën daarbinnen goed natuurlijk. En dat is dan weer iets minder voor je neus. Als het riool stinkt bellen jullie een servicenummer om het op te lossen. Ik vraag Timothy om er even naar te kijken :-p
WEINIG RUIMTE
Niet met z’n tweeën in de badkamer, nadenken of ik schoenen kan kopen (of welke andere schoenen dan weggaan), kruipend je bed in en “Kan je even opzij gaan?” Ja, het is klein. Maar daar leer je mee omgaan. Natuurlijk vinden wij het op vakantie ook wel eens lekker om gewoon een bed in te kunnen stappen maar toch verlang je na de vakantie weer naar je eigen huisje met je eigen spulletjes en gezellige kleine slaapkamertje. Gelukkig stoot ik nagenoeg nooit meer mijn rug tegen het randje van het plafond… En feestjes kunnen we ook nog steeds houden!
KINDEREN
Die vraag hebben we vaak gekregen. Maar die wens hebben we allebei nooit sterk gehad. We zijn allebei erg gesteld op de vrijheid die we samen hebben. Daardoor zijn we flexibeler en heeft de onzekerheid van een woonplek geen effect op school/vriendjes/lievelingsspeeltuin-om-de-hoek. Nee, wij genieten van de vele kinderen van onze familie en vrienden! Sowieso passen we om de week op onze 2 neefjes en nichtje (7 en 5 jaar). Dat zijn de kinderen van Timothy zijn tweelingbroer, dichterbij krijg je het niet! De kinderen werden geboren toen wij daar in huis woonden, terwijl wij ons huisje bouwden. Ze zijn dus echt met ons dichtbij opgegroeid.
KIJKDOOS
We wonen in een weiland waar mensen de hond uitlaten. Meestal lopen ze het standaard rondje, maar zo nu en dan lopen ze ook vlak langs ons raam. Dan is het toch vervelend als jij met je slaaphoofd in je onderbroek koffie staat te maken. Daarom hebben we regelmatig de gordijnen in de keuken dicht. Of als ik zo’n bui heb dat ik echt niet weet wat ik aan moet, dan gaan de gordijnen dicht zodat ik me 20 keer kan omkleden en dat niet in een klein badkamertje hoef te doen. Op warme dagen zijn ze trouwens dicht om het binnen koel te houden. Fijn is wel dat de ramen in de huiskamer zo hoog zitten dat niemand erdoor naar binnen kan kijken. De jaloezieën open staan dus wel bijna altijd open dus is er wel daglicht binnen.
ENERGIE
In de lente, zomer en herfst is dat geen probleem maar in de winter moet je echt rekening houden met de zonne-energie. Gelukkig is dat echt maar een 2 á 3 maanden in het jaar maar het komt dus wel eens voor dat ik het koffieapparaat niet kan gebruiken of lichten niet kan aandoen omdat de batterijen leeg zijn. De dagen zijn dan zo kort en regelmatig lang achter elkaar bewolkt waardoor we minimaal opladen. We hebben een aggregaat voor deze momenten maar die gebruiken we alleen in uiterste gevallen. Dan laadt je de batterijen op binnen 3 uurtjes en kunnen we weer een paar dagen vooruit. Ik denk dat we die zo’n 5x per winter gebruiken dus dat is nog steeds heel erg weinig.
GEEN WASMACHINE
Die hebben we niet en die mis ik soms wel. Zoals ik al zei passen we om de week op de kinderen, in hun huis en dat is ook ons wasmoment. In het begin denk je nog dat je misschien wel tussendoor een handwasje doet… Maar uiteindelijk zorg je er gewoon voor dat je genoeg onderbroeken hebt om 2 weken door te komen 😀 En anders doe ik tussendoor even een wasje, ze wonen 5 min verderop.
INSECTEN
Tja, als je in een weiland en in de buurt van een bos woont, dan hoort dat erbij. Gelukkig ben ik er nu wel aan gewend. Al moest ik vorige week wel een schreeuw onderdrukken toen ik via de badkamerspiegel een mega sprinkhaan op het plafond zag zitten!! Ook komen de wespen elke zomer een laagje van onze buitengevel schrapen voor hun nest. En altijd muggen. Dus hebben we in de zomer een klamboe over ons bed zodat Timothy niet helemaal lek gestoken wordt 😉 Maar eerlijk is eerlijk, ik kan ook de hele dag kijken naar libellen, bijen, vlinders en vogels rond ons huisje. Zeker nu het veld zo mooi in bloei staat.
Als je aan mij vraagt wat ik van het leven in een tiny house vind dat hoor je natuurlijk alleen maar positieve verhalen. Het zit denk ik ook in de mens om die punten uit te lichten. Maar wij balen soms ook van dingen waar we geen invloed op hebben en zelf moeten oplossen. Weer geen warm water, weer die knagende klote-wespen, weer een plek zoeken en/of vergunning aanvragen, ruzie en geen ruimte om echt te ontsnappen aan elkaar, weer spanning bij een razende storm. Maar in een gewoon huis heb je ook van die dingen.
Als je mij 10 jaar geleden dit verhaal had verteld had ik nooit van mezelf gedacht dat ik dit zou kunnen. Maar door wennen, accepteren of veranderen is alles mogelijk. Alleen had ik dit ook nooit gedaan, was ik zelfs niet op het idee gekomen. Maar door samenloop van omstandigheden kwam dit en alles wat erop volgde, op het juiste moment.
Toeval bestaat niet?